zǎo fā bái dì chéng táng lǐ bái
1. 早发白帝城  唐　李白
zhāo cí bái dì cǎi yún jiān
朝辞白帝彩云间，
qiān lǐ jiāng líng yī rì huán
千里江陵一日还。
liǎng àn yuán shēng tí bù zhù
两岸猿声啼不住，
qīng zhōu yǐ guò wàn chóng shān
轻舟已过万重山。
wàng lú shān pù bù táng lǐ bái
2． 望庐山瀑布 唐　李白
rì zhào xiāng lú shēng zǐ yān yáo kàn pù bù guà qián chuān          日照香炉生紫烟，                遥看瀑布挂前川。
fēi liú zhí xià sān qiān chǐ           yí shì yín hé luò jiǔ tiān
飞流直下三千尺，                疑是银河落九天。
3． 江雪    唐　柳宗元  jiāng xuě táng liǔ zōng yuán           qiān shān niǎo fēi jué     wàn jìng rén zōng miè                千山鸟飞绝，                        万径人踪灭。            gū zhōu suō lì wēng      dú diào hán jiāng xuě                  孤舟蓑笠翁，                                  独钓寒江雪。4. 所见    清　袁枚  suǒ jiàn qīng yuán méi                   mù tóng qí huáng niú     gē shēng zhèn lín yuè                牧童骑黄牛，                        歌声振林樾。            yì yù bǔ mímg chán       hū rán bì kǒu lì                       意欲捕鸣蝉，                                忽然闭口立    5. 山行    唐　杜牧 shān xíng táng dù mù                   yuǎn shàng hán shān shí jìng xiá    bái yún shēng chù yǒu rén jiǎ  远 上寒山石径斜，                白云生处有人家。          tíng chē zuò ài
fēng lín wǎn    shuāng yè hóng yú èr yuè huǎ           停车坐爱枫林晚，                        霜叶红于二月花  6． 忆江南  唐　白居易yì jiāng nán táng  bái jū yì           jiāng nán hǎo        fēng jǐng jiù céng ān                              江南好，      风景旧曾谙。                                          rì chū jiāng huā hóng shèng huǒ      chūn lái jiāng shuǐ lǜ rú lán   日出江花红胜火，忆江南 白居易                    春来江水绿如蓝。            néng bù yì jiāng nán
能不忆江南　
7． 风 唐　李峤fēng táng lǐ qiáo
jiě luò sān qiū yè néng kāi èr yuè huā
解落三秋叶，能开二月花。
guò jiāng qiān chǐ làng rù zhú wàn gān xié
过江千尺浪，入竹万竿斜
8． 咏柳 唐　贺知章yǒng liǔ táng hè zhī zhāng
bì yù zhuāng chéng yī shù gāo    wàn tiáo chuí xià lǜ sī tāo            碧玉妆成一树高，万条垂下绿丝绦。
bù zhī xì yè shuí cái chū        èr yuè chūn fēng sì jiǎn dāo                不知细叶谁裁出，二月春风似剪刀。
huáng hè lóu sòng mèng hào rán zhī guǎng líng táng lǐ bái
9．黄鹤楼送孟浩然之广陵  唐　李白
gù rén xī cí huáng hè lóu yān huā sān yuè xià yáng zhōu
故人西辞黄鹤楼，烟花三月下扬州。
gǔ fān yuǎn yǐng bì kōng jìn wéi jiàn cháng jiāng tiān jì liú
孤帆远影碧空尽，唯见长江天际流。
fù dé gǔ yuán cǎo sòng bié táng bái jū yì
10．赋得古原草送别  唐　白居易
lí lí yuán shàng cǎo yī suì yī kū róng
离离原上草，一岁一枯荣。
yě huǒ shāo bù jìn chūn fēng chuī yòu shēng
野火烧不尽，春风吹又生。
yuǎn fāng qīn gǔ dào qíng cuì jiē huāng chéng
远芳侵古道，晴翠接荒城。